De consument heeft hoge eisen en weinig tijd. Dat is bekend. Hoe we gehoor moeten geven aan deze nieuwe, zeer goed geïnformeerde consument, is voor de meeste retailers voorlopig echter nog de grote uitdaging!
Er zijn positieve uitzonderingen. Op een onverwachte plek aan de Hillelaan in Rotterdam ontdekte ik een concept dat wat mij betreft zeer goed inspringt op die veranderde consument. Een flexibel, haast hybride retailconcept ‘Damage Playground’ genaamd.
De eigenaren Alexandre en Anibal Furtado hebben hier hun webshop een offline gezicht gegeven en zijn een stenen winkel gestart. Niet zo maar een winkel, maar een heuse ontmoetingsplaats voor gelijkgestemden. De ruimte is neutraal, oogt onafgewerkt en biedt alle ruimte voor experimenten en events.
In de winkel, die meer weg heeft van een ‘walk-through-etalage’ laat een geïntegreerde mini-galerie een forse programmering aan kleinschalige retailevents zien, zoals boekpresentaties, lezingen, muziek features, afstudeerprojecten en productgerelateerde activiteiten.
Dit past uitstekend in mijn visie dat de winkelvloer een theater moet zijn dat met wisselende voorstellingen steeds volle zalen weet te trekken. Het is een van de nieuwe spelregels, die ik weergeef in mijn onlangs verschenen boek ‘Prikkel de Koopknop’.
Zo was er in Damage Playground onlangs een documentaire te zien over de veelbesproken Chinese kunstenaar en activist Ai WeiWei en tijdens de Art Rotterdam Week een installatie van Sara Lou Kramer. Haar werk wordt omschreven als absurde en disproportionele ‘woonkamers’ met een podiumachtige tweedimensionale uitstraling. Tegelijkertijd was er geometrisch werk te zien van Karla Marie Bentzen, zowel in tekeningen als op de etalageruit.
Alternatieve blank houten, dubbelzijdig bruikbare ‘human hangers’, die supersnel te merchandisen zijn en een andere look laten zien, tonen mannenmode van o.a. Brooklyn We Go Hard (BWGH), Soulland, Uniforms for the Dedicated en andere niche-merken en vullen met flexibel inzetbare displays de ruimte. ‘Koop alles wat je klant denkt dat hij niet zou dragen’ is hier het motto.
Voeg hier ook nog eens enkele onbewuste zintuigelijke prikkels aan toe; wat Damage Playground al goed doet en waarvan ik voorbeelden geef in mijn boek. Denk aan een conceptgeur die je aanspreekt of juist niet, laat productgrapjes zien en draai vinylplaten uit eigen collectie. De muziek is geselecteerd op basis van artiesten met een eigen herkenbare sound. De genres, tempo, ritme, stijl verschillen van blues-rock tot reggae. Van mellow tot hier-moet-je-even-op-losgaan.
Zo zorgt Damage Playground voor een persoonlijk winkel-DNA. Een winkel-DNA dat zich uitsteekt boven het gebruikelijke retail maaiveld.
Damage Playground, een onbegrensd concept. De ambitie van Alexandre en Anibal Furtado reikt dan ook verder dan ons eigen Rotterdam. Via de webshop zijn zelfs al producten verkocht in San Francisco en Tokyo.
Geen 'van alles een beetje retail', geen ‘middle-of-the-road’. Hier wordt duidelijk positie gekozen! Deze ondernemers begrijpen dat een flexibel winkelconcept nodig is om de hedendaagse consument terugkerend te kunnen vermaken. Wat mij betreft een extreem goed voorbeeld van nieuw retail ondernemerschap! Ben dan ook erg benieuwd in welke straat we de volgende winkel van de broers tegen gaan komen.
