Wordt u ook zo triest van lege winkels?
Wordt u ook zo triest van lege winkels? Neen, dit stukje gaat niet over de toenemende leegstand. Die zal om markttechnische en bedrijfseconomische redenen alleen maar groter worden. In de U.K. staat al één op de zeven panden leeg. De Nederlandse situatie zal de komende jaren duidelijk worden. Omdat vooral het MKB grote klappen krijgt, zal het echter nog vrij lang duren voordat deze processen zijn uitgekristalliseerd. Maar daarover later.
Waar ik triest van wordt zijn lege winkels, winkels waar geen klanten zijn. Of winkelcentra/winkellocaties waar je doordeweeks/overdag het bekende kanon kunt afschieten.
En dat zijn er nogal wat in Nederland. Ga maar eens kijken bij de prestigieuze woonmall bij het Arena stadion, of kijk eens naar binnen als je langs WOOON in Leiderdorp rijdt. Wat een stilte, wat een hoop ellende! Je zult er maar werken….. De rekening van deze onbenutte capaciteit (huisvesting, personeel etc.) wordt uiteraard door de consument betaald (is n.l. verwerkt in de brutomarge). En het doet afbreuk aan de concurrentiekracht van de op deze locaties aanwezige aanbieders t.o.v. diegenen die dagelijks alleen maar vissen waar de vis zit.
Ik vrees dat dit beeld bij een aantrekkende economie niet veel zal veranderen. Het grootste deel van de koopkrachtige potentiële klandizie is immers hard aan het werk en de traditionele structuren in koopgedrag zijn in hoog tempo aan het verdwijnen. De door IBM Global Business Services tijdens “What’s going on in Retailing?!” geïntroduceerde ‘smarter consumer’ is inderdaad ‘more instrumented, interconnected and intelligent’. On line zijn is de norm. Levensstijlen en koopbeslissingsprocessen veranderen daardoor sneller dan menigeen voor mogelijk hield, dwars door alle inkomensgroepen en leeftijdscategorieën heen. De smartphone wordt zowel de toegangspoort naar de wereld als naar de individuele consument.
De hamvraag is natuurlijk wat we gaan doen aan de zware onderbenutting van goede winkellocaties. Ik heb de indruk dat bij alle betrokken beslissers sprake is van voortschrijdend inzicht. Dat gaat in Nederland helaas per definitie langzaam en voltrekt zich in de verschillende geledingen (overheden, brancheorganisaties, projectontwikkelaars, vastgoedbezitters, grote en kleine winkeliers) ook nog in een verschillend tempo. In ieder geval lijkt het besef toe te nemen dat met steun aan het ‘oude’ denken, d.w.z. het behoud van het bestaande (met de blik op ‘vroeger’), de invloed op de toekomstige detailhandelsstructuur verloren gaat. Velen die hebben deelgenomen aan de z.g. PDV/GDV-discussies hebben hun zakken waarschijnlijk behoorlijk vol. Werken aan nieuwe oplossingen dus, die aansluiten op eigentijdse en toekomstige levensstijlen en werkelijke consumentenbehoeften. Dat geldt uiteraard ook voor discussies over openstellingstijden. Die dienen te harmoniëren met het tijdstip dat de ‘customer open to buy’ is. Neem kennis van de wereldwijd gevoerde ‘Women want more’- discussie en speel in op de behoeften van diegenen die veruit het grootste deel van alle koopbeslissingen voor hun rekening nemen.
Het is een verademing te zien welke veranderingen in denken lijken plaats te vinden bij bijvoorbeeld brancheorganisaties als CBW/MITEX. Het is te hopen dat zij de politiek weten mee te nemen in hun denken. En dat zij de discussie waardevrij en niet vooringenomen willen voeren. Er is grote haast geboden! De handrem op nieuwe winkelmeters is inmiddels aangetrokken en economisch verouderde meters zullen toch wel verdwijnen. Het gaat nu vooral om de veel betere benutting van ‘goede’ meters, die door wettelijke regelingen en de overheidsbril van een maakbare distributiesamenleving onvoldoende benut worden en exploitatietechnisch aan het verkommeren zijn. Dat vergt andere opvattingen over wat op deze locaties wel of niet verkocht mag worden, andere openstellingstijden, andere winkels (ook interessante buitenlandse formules) en andere voorzieningen. Ga bijvoorbeeld ‘s avonds maar eens kijken waar wél voldoende volk over de vloer is (IKEA, bouwmarkten, grote supermarkten) om te beoordelen wat zou kunnen helpen om de traffic motor op veel winkellocaties weer op gang te krijgen. Bedenk eens wat een bouwmarkt, een grote supermarkt, een PRIMARK of HEMA vestiging zou kunnen betekenen voor een dergelijke winkellocatie. Stap dus af van het begrip woonboulevard en denk vooral in termen van aantrekkelijke winkellocaties, die goed bereikbaar zijn, waar consumenten efficiënt en veilig kunnen winkelen, waar horeca/maaltijdvoorzieningen geboden worden etc. Kortom sluit aan op de behoeften van de huidige en toekomstige consument.
Uiteraard gaat dat ten koste van bestaande winkellocaties die niet meer of minder voldoen aan consumentenwensen. Maar dat is nu eenmaal de ‘creative destruction’ die in onze Westerse economische stelsels heeft gezorgd voor de welvaartsgroei. Verouderde distributiestructuren zijn misschien leuk om naar te kijken, maar treffen ons rechtstreeks in de portemonnee. Kortom (h)erken het toenemende probleem, accepteer waardevrij de behoeften van de moderne en werkende consument, bundel de denkkracht en de probleemoplossende vermogens van stakeholders en voer goed doordachte veranderingen door die de grote hoeveelheden goede winkelmeters het broodnodige rendement gaan opleveren dat potentieel aanwezig is.
Wilt u ter verrijking van uw retailreferentiekader nieuwe inzichten en/of inspiratie opdoen? Kom dan naar “What’s going on in Retailing?!” (19 april a.s. in Nieuwegein, zie ook dev-retailing.live.blog.euroforum.nl). Daar spreekt consumentenpsychologe prof. Simonetta Carbonaro, één van ’s werelds meest gerespecteerde marketingdenkers. Zij haalt u als toehoorder uit de dagdagelijkse realiteit en brengt u in contact met retailontwikkelingen in de hele wereld. Change your mind and the future will come!
Ton Bos
Retail Wholesale Group
Management Consultants
rwgroup@euronet.nl
