Vooropgesteld: ik heb niet de wijsheid in pacht, echt eerlijk waar niet. Natuurlijk ik eet en drink graag, wij wonen midden in de stad in een heerlijk appartement en ja dan moeten er af en toe dingen gekocht worden. Iets voor het appartement of kleding, schoenen… als het echt niet anders kan.
Grote voet
Winkels, daar ben ik gek op maar niet op shoppen… al vanaf mijn vijftiende jaar leef ik op grote voet. En alhoewel de Nederlandse mens gemiddeld langer is geworden en het tegenwoordig heel normaal is om als vrouw schoenmaatje 42 te hebben, kan ik maar slecht slagen. Meestal word ik medelijdend aangekeken en wordt mij verteld dat ze niet verder gaan dan 41. Dus ik ben meestal aangewezen op de zeer gespecialiseerde speciaalzaak, die gelukkig een steeds mooiere collectie hebben. Bovendien kan ik me dan ook vergapen aan schoenmaat 46… voel je je toch weer een beetje ‘normaal’.
Een slimmigheidje van de hersenen.
Slimme hersenen
Dit slimmigheidje zet ik ook in als ik in de zomer naar een typisch Surinaams Festival ga, waar zoveel billen en benen in de kleinste leggings gepropt voorbij komen, dat ik me op slag superslank voel. Wacht even… dat is dus het gevoel andersom als ik in de winkel loop. Namelijk daar hebben ze bijna nooit mijn schoenmaat en een hippe broek is er zelden in 44. Dan loop ik gefrustreerd de winkel uit met een gevoel van “gatver ik ben te dik en te lang en te groot”.
Nee, mijn wijsheid is dan ver te zoeken, ik heb er ook geen verstand van, maar zou de retailer hier iets op kunnen bedenken?
Coffee
Zo heb ik een habit om elke ochtend een Latte Macchiato te drinken. Liefst uit zo’n grote beker die ik lekker onderweg naar kantoor kan drinken. Genieten! In Amsterdam heb je tegenwoordig op elke hoek van de straat wel een Coffee Company, dus na de verhuizing naar deze heerlijke stad en dus een langere reistijd naar kantoor in Aalsmeer, is dat natuurlijk een geweldig vooruitzicht.
Vrolijk stap ik rond half acht in de ochtend de CC Linaeusstraat binnen. Dat bleek niet de bedoeling vanwege de openingstijd van 8 uur, daar beginnen ze niet aan.
Na deze ontvangst ben ik gewoon naar een andere CC gegaan, die op de Ceintuurbaan. En ook nog een half uur eerder open. “Dit is mijn tent” dacht ik en kocht overmoedig een coffee strippenkaart om dan toch iets minder duur uit te zijn. Elke ochtend maakte ik mijn gangetje naar mijn Latte, het liep gesmeerd. Hmm… toch knaagde er iets, aan de Coffee was niets aan te merken maar na 2 maanden werd ik nog niet herkend, laat staan begroet met een gezellig “goedemorgen”. De manier waarop de coffee voor je gemaakt wordt… met stuurse gezichten van een ochtendhumeur. Dat proef je toch. Toen mijn strippenkaart net een stripje te weinig had en ik wilde bijbetalen bleek dat niet mogelijk. Dat was de druppel.
Een habit laat zich echter niet kisten dus op zoek naar wat anders. Dat is gelukt; @7 in de Scheldestraat. Wat een verademing. Om 7 uur in de ochtend kan ik daar al terecht, al op de 2e dag dat ik kwam zei een vriendelijke jongedame: Latte soja? Ja, en niet alleen zij, maar ook haar andere collega’s.
Ome Piet leest daar elke ochtend de krant en zegt: “dag kind hoe gaat het met je” en “fijne dag hoor” in koor van personeel en ome Piet, als ik gewapend met mijn Latte de auto en werkdag in ga.
En weet je wat echt leuk is? Een Latte bij @7 kost € 2,30 en bij CC € 3,80!
Zo wijs ben ik dan weer wel, ik ben niet gek natuurlijk.
Etchica Voorn
Etchica Voorn is eigenaar van het unieke concept Talentroom.eu en heeft ruim 25 jaar ervaring in de retail en arbeidsbemiddeling.
