Retailmanager X verdiende 150.000 euro per jaar. Baan kwijt? Ach, geld zat!
Graag neem ik u mee achter de schermen van mijn “headhunters” bestaan. Er moet mij iets van het hart! Heb jij jezelf ook al eens tegen iemand horen zeggen; “ach, je bent je baan kwijt wat vreselijk” om vervolgens in jezelf te denken; “ach, hij krijgt toch 75% van zijn laatst verdiende loon” om vervolgens te zeggen; “jij vindt zo weer een nieuwe baan”?
Oké back to reality, my reality! Tijd om die schermen om te duwen, want ik zit maandelijks om tafel met een absolute topper, een specialist, een manager, een directeur die zichzelf al jaren meer dan succesvol heeft bewezen in retailland. Iemand die zijn baan kwijt is geraakt door paniekvoetbal, kostenbesparing, faillissement of het weg snijden van management? Die directeur die de schuld moet dragen dat het in deze retailmarkt verdomd moeilijk is om te groeien. Iemand is de schuldige, niet de markt, maar de directeur. Nieuwe koers nieuwe directeur. Heeft zij/hij dan echt gefaald? Ja soms wel en nee vaak niet! Ook die directeur of manager die in een spinnenweb terecht komt met de eigenaren van het bedrijf. Het gaat minder goed in retailland, iedereen staat onder druk, we moeten meer met minder mensen doen en dat vergt veel van elkaar. Een uitspatting, vermoeidheid of irritatie kan dan uitmonden tot een discussie tussen MT en eigenaren. Soms met veel gevolgen van dien. Weg baan! Hoge bomen, tja vangen veel wind!
Voordat jij nu de volgende keer gaat denken, ach hij verdiende 150.000 euro bruto per jaar, die heeft wel een bodempje. Nou dames en heren, ben je er dan vanaf nu bewust van; of je nu 60.000 euro, 80.000 euro of 200.000 euro op jaarbasis verdient, voor iedereen geldt een maximum uitkeringsbedrag van 2.833 euro bruto per maand, oftewel ongeveer een kleine 1700 euro netto per maand. Ik geef nu even de ruimte om daarover na te denken………….
Als ik deze toppers om tafel heb, dan weet ik; zij hebben hun leven ingericht op 150.000 euro. Zij hebben een gezin. Ze hebben een huis wat niet zo snel verkocht is. Zijn ze ook nog eens boven de 45 jaar, dan hebben ze het in deze markt helemaal moeilijk om snel aan een nieuwe uitdaging te komen. Soms krijgen ze een buffer mee, steeds vaker ook niet. Vaak zitten ze bij mij aan tafel, aangeslagen, machteloos en soms boos. Dit soort gesprekken neem ik mee naar huis. Als ik deze toppers de juiste match kan bieden, prachtig!
Afgelopen week heb ik me bijzonder geërgerd aan het journaal op Nederland 1. Het onderwerp ging er over dat werklozen vinden dat de site werk.nl niet goed werkt. Ja dat is een drama inderdaad! Maar nog meer drama is het, dat een mevrouw dat vertelt waarvan ik zeker weet dat heel Nederland denkt; “ja ik snap wel dat zij werkloos is”. Lieve mensen, de bovenstaande voorbeelden zijn de mensen waar je het echt niet van snapt. Het is misschien wel die charismatische succesvolle retailmanager die naast je zit tijdens het retailcongres. Want ja “that is going on in retail”! En men loopt er niet mee te koop.
Luanne Crijns
Headhunter Retail
Tempo Team Professionals
Dit is een blog waar Nederland niet veel mee opschiet en jij je zelf in de kijker zet. Dat werk.nl niet goed is werkt is niet nieuw. Dat is al jaren zo, eigenlijk sinds dat Nederland zo een beetje internet ontdekte. Dat is niet meer schrijnend, dat is ronduit schandalig. Veel belastingcenten gaan in de rook op van het UWV en werkbemiddelinsgcentra's. Ik zeg, laat werk.nl over aan de commerciele en je zult zien dat het ineens zoveel beter kan met die website. Ik loop er dus niet warm voor om daar werk te zoeken, moet je tegenwoordig ook helemaal niet willen, een baan zoeken op internet is zo 2012.
Maar wat ik stuitend van jou vind is dat je mensen beoordeeld zoniet veroordeeld als kansloos die op televisie komen om hun beklag te doen over de website. Er zijn duur betaalde professionals die niet eens op tv willen komen, of als ze het wel doen, de plank misslaan. Want elk moment op een grootschalig medium is free publicity voor het bedrijf.
Beste Ries,
Allereerst bedankt voor jouw reactie. Lekker pittig, die kon ik verwachten natuurlijk. Gelukkig heb ik via andere kanalen andersoort reacties ontvangen. Met name van professionals die zichzelf of de markt herkennen in het stuk.
Ik heb gepoogd bij mezelf te blijven, maar wel uit te spreken wat anderen niet zeggen of wat ze achter de gesloten deur, of misschien wel in hun hoofd, houden. Mezelf in de kijker zetten, heb ik niet nodig. Dit doe ik puur uit een passie voor mijn vak en voor retailland. Dat ik wat van mezelf laat zien, ja daar ben ik het met je over eens. Ik heb bewust gekozen om niet in algemeenheden te vervallen. Een voor mij spannende maar oprechte keuze, waar ik anderen hopelijk mee verder help. Dat is mijn intentie.
Mocht je persoonlijk met me verder willen praten, dan nodig ik je uit voor een kop koffie! Via mijn LinkedInprofiel kun je aan mijn gegevens komen.
Met vriendelijke groet,
Luanne.
Luanne,
Een goed en duidelijk persoonlijk verhaal; vanuit gevoel geschreven en daarom een mooi tegengeluid in een tijd waarin ratio veel te veel de overhand heeft!
Dank je Gerard! Dat was inderdaad mijn intentie.